Połączenia sprężane śrub HV-PEINER
1. Przepisy w normie DIN 18800-7:2008-11
Dla określonego sprężenia zestawy śrub HV powinny być sprężone do siły Fv określonej w Tabeli 7. Określone sprężenie jest iloczynem pola przekroju czynnego (Asp) x 0,7 x granica plastyczności (Fy,b,k=900 N/mm2 dla 10,9). Korzystna metoda sprężenia przez obrót, zwykle za pomocą obrotu nakrętki, to metoda momentu obrotowego. Podane sprężenie Fv jest wytworzone przez moment dokręcania MA. Dla zestawów śrub HV klasy K1, jednolity moment dokręcania MA w Tabeli 7 stosuje się niezależnie od stanu powierzchni. Metoda ta pozwala na stopniowe sprężanie połączeń z wieloma śrubami i dokręcanie do sprawdzenia lub jako kompensatę utraty naprężenia po kilku dniach.
Dla sprężenia do poziomu w Tabeli 7, DIN 18800- 7 oferuje alternatywne połączenia, rzadko stosowane w praktyce. Szczegółowe procedury są opisane w normie.
Sprężanie metodą impulsu obrotowego jest wytwarzane przez obrotowe impulsy wkrętaków udarowych, tj. przez styczne obrotowe uderzenia. Narzędzie dokręcające powinno być ustawione na siły sprężania określone dla tej metody w DIN 18800-7 z odpowiednim ustawieniem urządzenia.
Metoda kąta obrotu nakrętki przewiduje sprężanie w 2 etapach. Na początku stosowany jest dość niski moment wstępnego dokręcania, które w praktyce pociąga za sobą pewne ryzyko, że te części, które mają być połączone nie mają ze sobą na tym etapie pełnego kontaktu. Stosowany dodatkowy kąt obrotu, powinien być określony po kontroli metody. Brak pełnego styku połączonych części zanim dodatkowy kąt obrotu zostanie zastosowany, może spowodować duży rozrzut sił sprężania.
Łączona metoda zapewnia również 2 etapy sprężania. Moment wstępnego dokręcania w tabeli w DIN 18800-7 jest wyraźnie wyższy, w celu zwiększenia prawdopodobieństwa uzyskania pełnego kontaktu połączonych części już na tym etapie. Następnie stosowany jest dodatkowy kąt obrotu określony w DIN 18800-7, ale ten kąt obrotu jest mniejszy niż w normie DIN EN 1090-2, ponieważ poziom sprężania jest tam wyższy.
2. Postanowienia zawarte w DIN EN 1090-2
Poziom sprężenia Fp,C* poniżej poziomu Fp,C według normy europejskiej DIN EN 1993-1 -8 jest również dozwolony dla połączeń sprężanych, w których sprężanie nie jest brane pod uwagę do obliczenia stabilności, tj. we wszystkich przypadkach, które nie wymagają sprawdzania połączeń bezpoślizgowych.
Dlatego sprężanie do
Fp,C*=0,7 · fyb · As
jest dozwolone z przyczyn innych niż sprawdzenie bezpoślizgowości połączeń, które są zgodne z podejściem DIN 18800-7. Metoda momentu dokręcania może być więc stosowana bez ograniczeń we wszystkich takich przypadkach.
Dla siły sprężania śruby
Fp,C=0,7 · fub · As
która wykorzystuje 70% siły rozciągającej śruby, PEINER Umformtechnik zaleca łączone metody zgodnie z normą DIN EN 1090-2 z określonym momentem dokręcania MA i dodatkowym kątem obrotu (Tabela 8).
